fc frikandel & co.

Het komt toch altijd anders... Is wat de meeste mensen zeggen.

En zo ook vandaag. Ik had er zoooo geen zin in! Eerst financieel gezanik, toen van allerlei andere ongein. En terwijl ik van alles wilde regelen, moest ik werken. Nou vind ik mijn werk echt super leuk, maar vandaag had ik geen nocht.

Totdat ik op het werk kwam. Het liep lekker, was rustig, en ik begin mijn draai aardig te vinden.
Het lijstje was klaar (bedankt Thelma) ;) en er hing een relaxte sfeer... als in; patat en frikandellen snacken... Jaaha, nu ook al in Parkove.
Snacken is niet langer alleen aan de bekende/beruchte snack/rel middag voorbehouden. Ik mag er wel om denken met al die vette happen...

Maargoed om 22.00 was alles klaar, en konden we nog even socializen. mét frambozen toetje keken we op onze patser tv nog even heerenveen - volendam. 2-0 olé.

morgen weer, en morgen eten we pasta!

posnegitifiteit

Als ik naar buiten kijk, zie ik zon, groene bladeren en de waslijn van mijn buren.
Ik hoor vliegtuigen razen, de kachel knetteren en als ik naast me kijk zie ik een slapende Hannes.
Mooi plaatje he?...
Vandaag geniet er ik niet zo van, vandaag heb ik een baaldag.
-Ik moet zo lang werken
-Ik baal van het ibg, en van school
-Ik ben aan het piekeren
-En ik mis... Ik mis bepaalde dingen.

Maar goed, zo'n dag hebben we allemaal wel eens niet waar?
Maar blijven proberen negatieve gedachten om te draaien in positieve. Daar schiet je wat mee op, en daar heeft je omgeving ook nog wat aan.

Zorg

Ik had een mooi huisje, met slaapkamers en een schuur. Een tuintje, en ik was er gelukkig.
Ze keek me aan met haar droevige ogen.
Met haar ene hand pakte ze haar verlamde hand vast en legde die beide in de mijne.
Nu zit ik hier, in deze dode saaie boel. Ik kan hier niks, heb hier niks, en als ze me vragen of ik gelukkig ben, zeg ik altijd; 'Ik wou dat de Heer mij ophaalde'.
Haar gezicht sprak boekdelen. God wat heb ik medelijden met deze vrouw.
Even later zaten we nog zo, zij haar handen in de mijne gevouwen....

Vroeger was ze vast een hele lieve actieve vrouw die voor iedereen klaar stond, en nu...
'Ik voel me net een dood vogeltje' zei ze, toen ik haar in de Sara had (een tillift).
Nu hang je daar ook als een slappe pop in, maar bij haar is het extra aandoenlijk.
Deze vrouw is echt het liefste omaatje in het verpleeghuis.
Hoe gaat het meisje, vraagt ze altijd.

'Goed, en met u? ............'